Παγκόσμια Ημέρα κατά του AIDS - 1η Δεκεμβρίου
Εκδήλωση στην Αρεόπολη για την ενημέρωση του κοινού για το AIDS
Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα κατά του AIDS, που έχει οριστεί από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας η 1η Δεκεμβρίου, το Κέντρο Υγείας Αρεόπολης διοργάνωσε με μεγάλη επιτυχία εκδήλωση για την ενημέρωση του κοινού σχετικά με τον ιό HIV/AIDS.
Στην εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή 30 Νοεμβρίου 2018 στο Κλειστό Γυμναστήριο Αρεόπολης παραβρέθηκε και μίλησε στο νεανικό ακροατήριο ο Βουλευτής Λακωνίας κ. Λεωνίδας Γρηγοράκος.
Οι νέες και οι νέοι άκουσαν τον κ. Γρηγοράκο με μεγάλο ενδιαφέρον, ο οποίος ανέφερε : " Με ιδιαίτερη χαρά έλαβα την πρόσκληση να παρευρεθώ στην εκδήλωση για την πρόληψη του AIDS.
Θα ήθελα να συγχαρώ γι’ αυτή τη διοργάνωση τον Πρόεδρο της Ελληνικής Εταιρείας Γενικής Ιατρικής και Διευθυντή Κέντρου Υγείας Αρεόπολης Μάνης, κ. Αργύρη Μαργιόλη. Ως μέλος της ιατρικής επιστημονικής κοινότητας, αντιλαμβάνομαι την σπουδαιότητα της διοργάνωσης αυτής. Θεωρώ ιδιαίτερα σημαντική την προσπάθεια σύνθεσης και παρουσίασης των σύγχρονων δεδομένων για την πρόληψη του AIDS.
Το θέμα του AIDS απασχολεί τις κοινωνίες και την παγκόσμια επιστημονική κοινότητα εδώ και δεκαετίες. Πριν περίπου 30 χρόνια, βρισκόμουν στην Αμερική και βίωσα τη μεγάλη επίπτωση και τον επιπολασμό του AIDS στις μονάδες εντατικής θεραπείας και στα νοσοκομεία. Εκεί έζησα το ρατσισμό που υπήρχε προς αυτούς τους ασθενείς. Ο ρατσισμός ξεκινούσε από το ότι δεν τους δέχονταν ποτέ τα ιδιωτικά αλλά μόνο τα δημόσια νοσοκομεία της Αμερικής. Είχα την εμπειρία να δω τον Μοντανιέ, τον ιολόγο που ανακάλυψε τον HIV, να χρησιμοποιεί κουτάλι, πιρούνι και μαχαίρι στα εστιατόρια για να πείσει τον κόσμο ότι η νόσος δεν μεταδίδεται με το σάλιο, διότι υπήρξε ένας πανικός, ένας μεγάλος φόβος για τον θάνατο.
Αξίζει να δει κανείς πώς έφτασε το AIDS να ταυτιστεί τόσο ισχυρά με το θάνατο. Σύμφωνα με την ερευνήτρια, Monica Pearl, αυτό συνέβη λόγω της ανάγκης του ανθρώπου να δώσει ένα νόημα σε αυτό το γεγονός, σε αυτή την επιδημία, που ταρακούνησε συθέμελα τη βεβαιότητα της ανθρωπότητας και της επιστήμης ότι είχε νικήσει τον (βίαιο, μεταδοτικό) θάνατο μέχρι τότε. Το ότι το ΑIDS ταυτίστηκε με τον θάνατο ήταν κάτι που είχε σχέση με τις βασικές αξίες του ανθρώπινου πολιτισμού: Τον φόβο για τον θάνατο. Δεν υπήρχε κάτι πιο ισχυρό που θα μπορούσε να νοηματοδοτήσει μία ασθένεια. Και αυτό το “στίγμα”, όπως διαπιστώνουμε σήμερα, είναι κάτι παραπάνω από δύσκολο να ξεπεραστεί. Όπως έχει γίνει στο παρελθόν με τη θρησκευτική πίστη και την ταύτισή της με κάτι αντίστοιχα ισχυρό όπως τη μετά θάνατον ζωή, έτσι και η ταύτιση του AIDS με τον θάνατο είναι δύσκολο να "ξεριζωθεί" από τη συνείδηση των ανθρώπων μέσα σε 35-40 χρόνια.
Όλα αυτά τα χρόνια, η μάστιγα του AIDS ανέδειξε με τον πλέον τραγικό και επιτακτικό τρόπο την ανάγκη τα έθνη του κόσμου να ενώσουν τις δυνάμεις τους απέναντι στο παγκόσμιο ιατροκοινωνικό πρόβλημα. Μπροστά στη ραγδαία εξάπλωση του ιού, οφείλουμε με υπευθυνότητα και αποφασιστικότητα να αντιμετωπίσουμε την παγκοσμίων διαστάσεων απειλή του AIDS που μας αφορά όλους, ολόκληρη την ανθρωπότητα και καθένα μας ξεχωριστά.
Η ιατρική κοινότητα, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας και όλος ο κόσμος σταδιακά στάθηκε απέναντι σ' αυτή την απειλή με θετικό πρόσημο, με θετική δηλαδή διάθεση. Με τη συμβολή μεγάλων επιστημόνων αλλά και ανθρώπων, οι οποίοι αφιέρωσαν τη ζωή τους στη μελέτη του συγκεκριμένου νοσήματος, σήμερα έχουμε φτάσει σε ένα τόσο καλό επίπεδο, που πραγματικά, συγκρίνοντας τα σημερινά δεδομένα με εκείνα της εποχής που εμφανίστηκε, θα μπορούσαμε να θριαμβολογήσουμε. Ένα ενθαρρυντικό στοιχείο είναι το γεγονός ότι όλοι, και κυρίως οι νέοι, έχουν ενστερνιστεί την ανάγκη λήψης προληπτικών μέτρων.
Μπορεί να αποδεχόμαστε πλέον τους φορείς του AIDS ως κοινούς ασθενείς, το στίγμα ωστόσο, παραμένει βαρύ για όλους τους οροθετικούς, οι οποίοι, μην μπορώντας να αντέξουν το τίμημα, δεν τολμούν να βγουν και να μιλήσουν ανοιχτά για την αρρώστια τους.
Επίσης, η νέα γενιά οροθετικών δεν υπολογίζει τις συνέπειες από την ανταλλαγή σωματικών υγρών και με αυτόν τον τρόπο ενισχύεται ο ιός και αποδυναμώνονται τα φάρμακα. Αν και το AIDS μας έχει γίνει οικείο, τα στοιχεία δείχνουν ότι τα κρούσματά του έχουν μια αυξητική τάση. Γι' αυτό, θα πρέπει να προσέχουμε περισσότερο και δεν πρέπει να να εφησυχάζουμε και να μην ξεχνάμε ότι ο κίνδυνος ελλοχεύει πάντα, χωρίς να έχουμε τις αντιδράσεις πανικού της δεκαετίας του 1980 – 1990. Ακόμη και όταν η επιστήμη θα μπορεί να αντιμετωπίζει αποτελεσματικά τον ιό του AIDS, θα είναι απαραίτητη η διαφώτιση και η ενημέρωση ως προς τα δυσάρεστα επακόλουθα που σίγουρα έχει η άκαιρη, αλόγιστη και η χωρίς λήψη κατάλληλων προληπτικών μέτρων ερωτική επικοινωνία μεταξύ των ανθρώπων και κυρίως των νέων.
Έτσι, λοιπόν, θεωρώ ότι τίποτα δεν είναι αρκετό, όταν μιλάμε για το AIDS. Επιπλέον, πρέπει να προετοιμάζουμε τα παιδιά μας γι' αυτά που θα αντιμετωπίσουν στη ζωή. Συνεπώς, το μάθημα της σεξουαλικής αγωγής, έστω και αν ήταν ζητούμενο πολλών χρόνων, πρέπει να γίνει πραγματικότητα.
Με την ευκαιρία της Παγκόσμιας Ημέρας κατά του AIDS καλό είναι να τονίσουμε ότι όλα τα παραπάνω πρέπει να τα έχουμε διαρκώς υπόψη μας. Διότι μόνο έτσι θα μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε επιτυχώς τη φοβερή αυτή μάστιγα, ακόμη και στη περίπτωση που η επιστήμη θα καταφέρει εναντίον της το τελειωτικό χτύπημα.
Κλείνοντας, θα ήθελα να σας ευχαριστήσω που με την προσπάθεια αυτή ενισχύετε και προβάλλετε τη σημασία της πρόληψης του AIDS.
Εύχομαι τα πορίσματά της σημερινής εκδήλωσης να αποτελούν διδακτικό οδηγό και αναφορά για κάθε πολίτη".
=====
