Ελλάδα - Πολιτική
ΟΜΙΛΙΑ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑ Κ.Ο ΚΑΙ ΒΟΥΛΕΥΤΗ ΛΑΚΩΝΙΑΣ ΠΑΣΟΚ, ΛΕΩΝΙΔΑ ΓΡΗΓΟΡΑΚΟΥ, ΣΤΗΝ ΟΛΟΜΕΛΕΙΑ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΤΟΥ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΜΕ ΤΙΤΛΟ: «ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ ΔΙΑΤΑΞΕΩΝ ΚΩΔΙΚΑ ΦΟΡΟΛΟΓΙΑΣ ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ»
Τρίτη, 16 Ιουνίου 2015
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
μου δίνεται η ευκαιρία από το Βήμα της Βουλής σήμερα να σχολιάσω αυτό το φαινόμενο που παρακολούθησε ο ελληνικός λαός χθες, δηλαδή η Ολομέλεια να εργάζεται και να συνομιλούν οι Υπουργοί με τους Βουλευτές, αλλά η τηλεόραση της Βουλής να δείχνει την Επιτροπή για το χρέος.
Έχω τοποθετηθεί και σας έχω στείλει και μία επιστολή. Πιστεύω ότι θα είναι η τελευταία φορά και θα εισακουστούμε, ως Αντιπολίτευση, αλλά και όλοι οι Βουλευτές, για το φαινόμενο αυτό και θα σταματήσει επιτέλους η Βουλή να είναι το εργαλείο κάποιων για προσωπική ιδιοτέλεια και ό,τι άλλο μπορεί να σκεφτεί κανείς πολιτικά και παραπολιτικά.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κομματικός παραλογισμός. Έχει πάρει απίστευτες διαστάσεις αυτό το φαινόμενο, η Βουλή να αποτελεί έναν τρίτο πόλο εξουσίας, ενώ στην ουσία είναι ένα θεσμικό όργανο δημοκρατίας, και η χώρα έχει καταφέρει το ακατόρθωτο, μέσα από τη συγκεκριμένη επιλογή: την πλήρη αντιστροφή των αξιών, την απαξίωση των θεσμών και τη διάχυση ενός παράδοξου λόγου. Το έχετε αντιληφθεί όλοι.
Πιστεύω και είναι πιστεύω μου -όπως πιστεύω ότι είναι και δικό σας πιστεύω- ότι η Πρόεδρος της Βουλής πρέπει να είναι ένας άνθρωπος απελευθερωμένος. Πρέπει να είναι απελευθερωμένος από κομματικές ιδεοληψίες. Σας πληροφορώ -γιατί άκουσα και χθες όταν πήρα τον λόγο κάποιοι να λοιδορούν- διότι παρακολουθώ από τη Μεταπολίτευση τη Βουλή -και πριν, όταν υπήρχε, ήμουν μικρός τότε, γιατί την είχε καταργήσει η χούντα- ότι αυτή τη θέση, αυτόν τον θεσμό, τον υπηρέτησαν άνθρωποι, άνδρες και γυναίκες, με συνέπεια, σοβαρότητα και υψηλό αίσθημα ευθύνης όσο ποτέ άλλοτε.
Η όλη συμπεριφορά της Προέδρου της Βουλής, ειλικρινά, συνιστά κοινοβουλευτική και δημοκρατική εκτροπή. Δεν το έχετε καταλάβει. Όταν το καταλάβετε θα είναι αργά. Έτσι λοιπόν θέλω να πω ότι το ελληνικό Κοινοβούλιο είναι όλων μας, είναι του ελληνικού λαού και δεν έχει μπει κανείς από εμάς για να προωθήσει ανομολόγητες πολιτικές και προσωπικές του επιδιώξεις. Αυτό ας το καταλάβουν κάποιοι.
Τώρα, απευθυνόμενος στον κ. Φίλη, ο οποίος ξέρω ότι είναι πολυάσχολος και έχει πάρα πολλές δουλειές, θα ήθελα να πω ότι πολύ πεσμένο τον είδα σήμερα. Δεν χαίρομαι καθόλου γι’ αυτό. Προσπάθησε να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα. Μίλησε για τον κ. Ρουμελιώτη. Να του υπενθυμίσω: Την προδοσία πολλοί, τον προδότη κανείς. Να το προσέξει πολύ αυτό.
Θα πω και στον κ. Ρουμελιώτη, που όλα τα χρόνια είναι κρατικοδίαιτος και έχει γυρίσει τους πάντες και τα πάντα, ότι ουδείς αγνωμονέστερος του ευεργετηθέντος.
Αν είναι αλήθεια αυτά που είπε χθες, ας τα πιστοποιήσει. Θα μας πει όμως αν είναι αλήθεια κι αυτά που έλεγε όταν ήταν σύμβουλος του Γιώργου Παπανδρέου, όταν ήταν υπουργός του Ανδρέα Παπανδρέου, όταν ήταν σύμβουλος όλων των κυβερνήσεων της Νέας Δημοκρατίας. Θα μας πει πότε έλεγε την αλήθεια τελικά. Τίποτε άλλο.
Στον κ. Φίλη, για τη μελέτη του κ. Γιαννίτση, θα πω ότι μια χαρά τον άκουσα τώρα τον κ. Φίλη. Το 2002 όμως δεν τον είχα ακούσει. Θέλω να του πω όμως ότι όλες αυτές οι μελέτες, και του κ. Γιαννίτση αλλά και μια άλλη μελέτη του Πανεπιστημίου Μακεδονίας που θα σας πω τώρα, έχουν κάτι ιδιαίτερο να πουν και έχουν πολλά υποκειμενικά συμπεράσματα μέσα. Έτσι λοιπόν στη μεν μελέτη Γιαννίτση, όπως είπε ο κ. Φίλης, έχουμε ότι πλήρωσαν την κρίση -α, το μνημόνιο, το μνημόνιο το οποίο όμως το έφερε η κρίση, κι όχι η κρίση το μνημόνιο- ότι το 9% μόνο πλήρωσαν οι πλούσιοι και το 336% οι φτωχοί.
Ακούστε μια άλλη μελέτη, στην οποία συνεργάζεστε. Έγινε λοιπόν μια μελέτη από το Πανεπιστήμιο Μακεδονίας. Σε ποσοστό 75,25% θεωρούν ότι η κρίση της ελληνικής οικονομίας ήταν προσχεδιασμένη από διάφορα εξωθεσμικά κέντρα. Μήπως σας θυμίζει τίποτε αυτό; Μήπως σας θυμίζει τι έλεγε εχθές ο Βαρουφάκης από το Ηράκλειο; Αλήθεια, αφού οι διαπραγματεύσεις γίνονται στην Ευρώπη, τι δουλειά έχει ο Υπουργός Οικονομικών στο Ηράκλειο;
Δεύτερον, 68,6% υποστηρίζει ότι το φάρμακο για τη θεραπεία του καρκίνου έχει βρεθεί, αλλά δεν δίνεται σε ευρεία κυκλοφορία.
Κύριε Φίλη, ας είμαστε επιφυλακτικοί σε όλες τις μελέτες. Δεν βλάπτει, γιατί η εύκολη εξαγωγή συμπερασμάτων από κάτι τέτοιες μελέτες και οι γενικεύσεις που κάνουν μπορεί να βλέπει κανείς να οδηγούν σε υψηλά ποσοστά ανορθολογισμού για το θέμα που πρέπει πια να μας προβληματίσει όλους.
Θα ήθελα, λοιπόν, να πω με πολλή εκτίμηση στον κ. Φίλη ότι αυτά που πρέπει εμείς να προσέχουμε, ιδιαίτερα όταν είμαστε και κοινοβουλευτικοί εκπρόσωποι και άνδρες οι οποίοι έχουν αναλάβει ένα σοβαρό πολιτικό ρόλο μέσα σε συγκεκριμένη πολιτική συγκυρία, είναι τα κόμματα που θεωρούν ότι το μικροκομματικό παίγνιο είναι η πεμπτουσία της δημοκρατίας και της διακυβέρνησης της χώρας, ότι ο λαϊκισμός είναι το ιδανικότερο μέσο για να κερδίσουν το εκλογικό σώμα, τα κόμματα τα οποία δεν παράγουν πολιτική και πολιτικούς, που κατακεραυνώνουν όλους τους αντιπάλους λεκτικά, τη διαπλοκή -γιατί ο κ. Φίλης μίλησε για όλα σήμερα- τη διαφθορά, το κομματικό κράτος, ενώ θεωρούν ταυτόχρονα ότι η αιτία της κρίσης οφείλεται αποκλειστικά σε εξωγενείς παράγοντες.
Μήπως σας θυμίζει τίποτε αυτό από τη μελέτη που ακούσατε; Θα πρέπει, λοιπόν, να είμαστε όλοι πολύ προσεκτικοί σ’ αυτά που λέμε στο Κοινοβούλιο και ιδιαίτερα αυτές τις κρίσιμες στιγμές.
Σήμερα συζητούμε ένα νομοσχέδιο, κυρία Υπουργέ –σας γνωρίζω, γνωρίζω τη σεμνότητά σας, την εντιμότητά σας- ένα μίνι φορολογικό νομοσχέδιο με το οποίο ξεμπλοκάρουν οι φορολογικές δηλώσεις, που είχαν «κολλήσει» εξαιτίας της ασάφειας που επικρατούσε, που διορθώνει αστοχίες και λάθη. Εμάς, όπως είδατε, σε αυτό θα μας βρείτε συμπαραστάτες και θα το στηρίξουμε.
Όμως, σήμερα η Ελλάδα περνά δύσκολες στιγμές. Και αυτό, επιτέλους, πρέπει να το καταλάβουν κάποιοι και ας είναι πιο σεμνοί. Να θυμηθώ μια φράση, την οποία είχαμε κατακρίνει όλοι μας, το «σεμνά και ταπεινά». Δεν βλάπτει. Απεδείχθη πολύ σοφή φράση.
Η χώρα σήμερα βρίσκεται σε δραματική κατάσταση. Μην το παίρνετε ότι είναι ένα απλό παιχνίδι και ότι, ξέρετε, θα υποχωρήσουν, δεν θα υποχωρήσουν ή θα υποχωρήσουμε και θα υποχωρήσουν. Αυτά είναι για παιδικά παιχνίδια.
Το φάντασμα της χρεοκοπίας είναι πάνω από την Ελλάδα όσο ποτέ άλλοτε, αν και η Ελλάδα έχει διανύσει πέντε χρόνια μετά από την κρίση. Οι ώρες είναι κρίσιμες. Όλα μπορεί να συμβούν από στιγμή σε στιγμή. Κατηγορήθηκε προηγουμένως η κ. Λυμπεράκη που μίλησε για το τυχαίο.
Οι περιστάσεις απαιτούν συναίνεση. Θέλουν συνεννόηση. Οι αποφάσεις που καλούμαστε να πάρουμε σε αυτές τις κρίσιμες στιγμές είναι επώδυνες για όλους. Δεν υπάρχει περίπτωση να πονέσει εσάς και να μην πονέσει εμάς ή να πονέσει εμάς και να μην πονέσει εσάς. Θα είστε από άλλο πλανήτη.
Χρειάζεται θάρρος και τόλμη από όλους μας και πολύ περισσότερο από τον Πρωθυπουργό. Πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες του, να κυβερνήσει τον τόπο, να μη μεταβιβάζει τις δικές του ευθύνες στο λαό. Γιατί χρέος όλων μας είναι να αντιστρέψουμε την καθοδική πορεία της χώρας.
Η ιστορία θα είναι, κυρία Υπουργέ, κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αμείλικτη σε όλους μας. Δεν θα είναι σε μια μερίδα από εμάς, αλλά σε όλους μας. Γιατί όλοι θα είμαστε υπόλογοι στα παιδιά μας, στους εαυτούς μας, στους γονείς μας και στις επόμενες γενιές. Θα είμαστε ανεπανόρθωτα εκτεθειμένοι, γιατί θα φανούμε όλοι εμείς εδώ –και αυτοί που είναι εδώ και αυτοί που είναι έξω και αυτοί που δεν ακούν και αυτοί που έχουν μια διαφορετική άποψη- ότι είμαστε μοιραίοι και άβουλοι όλοι.
Συγκεκριμένη είναι η εντολή που πήρατε στις 25 του Γενάρη. Η χώρα, όμως, πέντε μήνες παραπαίει. Η οικονομία βιώνει τη δραματικότερη κρίση της μεταπολεμικής περιόδου. Δεν υπάρχει πουθενά «σάλιο» στην αγορά. Το κράτος έχει κηρύξει άτυπη στάση πληρωμών με τους προμηθευτές του.
Θέλω να πω στην Πρόεδρο της Βουλής να δώσει τα λεφτά του Κοινοβουλίου για τα νοσοκομεία. Δεν έχει ανάγκη η Βουλή των Ελλήνων ούτε οι Βουλευτές τα λεφτά που κρατά εδώ.
Όταν τα λεφτά όλων των ταμείων, όλων των οργανισμών μεταφέρθηκαν στο ελληνικό κράτος θα πρέπει και η Βουλή των Ελλήνων να δώσει τα λεφτά της για την εξυπηρέτηση των αναγκών των Ελλήνων πολιτών. Ο ιδιωτικός τομέας κάθε μέρα χάνει το έδαφος κάτω από τα πόδια του. Μη γελάτε, κύριοι, μη γελάτε. Όλους θα μας κρίνει. Μη γελάτε, κύριοι, δεν σας τιμά. Ποτέ εγώ δεν γέλασα όσες φορές σας έχω δει στο Βήμα.
Η επενδυτική άπνοια, λοιπόν, έχει ερημοποιήσει τη χώρα και την οικονομία. Εκροές καταθέσεων -αν υπάρχουν- όσες έχουν μείνει με το πολιτικό κλίμα που έχει δημιουργηθεί, θα φύγουν και αυτές. Τα συναισθήματα φόβου έχουν καταβάλει όλους τους πολίτες. Η πολιτική αβεβαιότητα οδηγεί στο τέλμα, την παράλυση και την καταβαράθρωση.
Η Συγκυβέρνησή σας εμφανίζει από τις πρώτες κιόλας μέρες σημεία αποδιοργάνωσης, συμπτώματα πρωτοφανούς ανεπάρκειας, ανικανότητας και εκφυλισμού. Φαντασιώνεται Κούγκι, άλλες εποχές. Για ρωτήστε πόσοι Έλληνες θέλουν να γίνει Κούγκι η Ελλάδα;
Απειλεί τους δανειστές, γιατί δεν μετράει το ύψος της το μεσημέρι στον ήλιο. Στρέφεται κατά των ευρωπαϊκών θεσμών. Ονειρεύεται γεωπολιτικές ανακατατάξεις στην περιοχή μας. Μετακινεί βάσεις από δω και εκεί. Υποδαυλίζει τα πιο άγρια ένστικτα των πολιτών, καλλιεργώντας τη λογική ενός ανάδελφου έθνους. Επελαύνει στη δημόσια διοίκηση τοποθετώντας τα δικά της παιδιά. Υπόσχεται διορισμούς. Επαναπροσλαμβάνει τους πάντες, ακόμα και αυτούς που είχαν πτυχία μαϊμού.
Η Ελλάδα, η κοινωνία, πέντε μήνες τώρα, βλέπει ένα ετερόκλητο κυβερνητικό σχήμα το οποίο δεν ξέρει πού πατάει και πού πηγαίνει. Το μόνο που κάνει με συνέπεια είναι να ακυρώνει όλες τις μεταρρυθμιστικές αλλαγές που είχαν πραγματοποιηθεί τα τελευταία χρόνια και να κάνει γλέντια στο Σύνταγμα.
Κοινός παρονομαστής όλων των κυβερνητικών ενεργειών και παρεμβάσεων η παλινόρθωση ενός υπερτροφικού αντιπαραγωγικού αντιαναπτυξιακού μοντέλου οργάνωσης και λειτουργίας της χώρας. Αρνείται να καταθέσει η ίδια αυτή Κυβέρνηση και να δημοσιοποιήσει συγκεκριμένες και ρεαλιστικές προτάσεις, επικαλούμενος την ανερμάτιστη και βλακώδη θεωρία της δημιουργικής ασάφειας του Βαρουφάκη. Διαρρέει τι ζητάει η τρόικα που μετονομάστηκε σε θεσμούς, χωρίς, όμως, να μας ενημερώνει για τις δικές της, αν έχει, προτάσεις.
Η διαπραγμάτευση είναι μια φαρσοκωμωδία. Επικαλείται την ανάγκη ενός έντιμου συμβιβασμού, ενώ οι προτάσεις που καταθέτει, βρίσκονται στον αντίποδα. Προχθές –λέει- το γύρισαν το Σάββατο, την Κυριακή το ξαναπήγαν πάλι με τα ίδια. Ζει το μύθο της πολιτικής διαπραγμάτευσης με την επικοινωνία που έχει, όταν οι πάντες της υποδεικνύουν την ανάγκη να υπάρξουν κοινές προσεγγίσεις με τα αποκαλούμενα τεχνικά κλιμάκια. Πέτυχε το ακατόρθωτο: να είναι δεκαοκτώ εναντίον ενός.
Και όλα αυτά, τη στιγμή όπου ο κ. Τσίπρας απλώς προεδρεύει αδυνατώντας να βάλει μια στοιχειώδη τάξη στην Κυβέρνησή του. Αδυνατώντας να διαμορφώσει ένα στοιχειώδες σχέδιο διαχείρισης της πρωτοφανούς πολιτικής και οικονομικής κρίσης που αντιμετωπίζει η χώρα. Ζώντας μέσα σε ένα φόβο εσωκομματικής αμφισβήτησης, αναλώνεται σε μια εσωτερική διαπραγμάτευση με τις συνιστώσες του. Άλλα μέσα, άλλα έξω.
Ο χρόνος τελειώνει. Η Ελλάδα βρίσκεται στο χείλος του γκρεμού, χωρίς ο ίδιος να αντιλαμβάνεται τα πολλαπλά αδιέξοδα που έχουν προκληθεί από την πεντάμηνη διακυβέρνηση της χώρας.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
τελειώνοντας σας ζητώ το εξής: Εμείς δεν θέλουμε να αυτοκτονήσουμε μαζί σας ταράζοντας τους Ευρωπαίους. Σε αυτή τη συμπεριφορά, δεν πρόκειται να είμαστε μαζί σας. Δεν θέλουμε να αυτοκαταστραφεί η Ελλάδα ούτε να καταστρέψουμε την Ελλάδα.
Θα είμαστε μαζί σας αν εγκαταλείψετε τον ερασιτεχνισμό που σας διακρίνει, όλους αυτούς τους επικίνδυνους τυχοδιωκτισμούς.
Θα είμαστε μαζί σας αν αφήσετε τα παίγνια και τις θεωρίες αυτές και σοβαρευτείτε.
Θα είμαστε μαζί σας, αν πράγματι διαπιστώσουμε ότι έστω και τώρα υπηρετείτε με συνέπεια την πρώτη και σημαντικότερη κόκκινη γραμμή που βάλατε εσείς οι ίδιοι στις εκλογές, η οποία είναι μια: η παρουσία της Ελλάδας στον πυρήνα των προηγμένων Ευρωπαϊκών χωρών.
Κάνουμε έκκληση, λοιπόν: Φέρτε αυτήν την οριακή στιγμή, συγκεκριμένες, συγκροτημένες, ρεαλιστικές προτάσεις, για να δώσουμε μαζί τη μάχη της διαπραγμάτευσης με τους Ευρωπαίους εταίρους και τους δανειστές.
Σας προλαβαίνω, δεν θα ήθελα να συμμετάσχω σε καμία κυβέρνηση, δεν θέλω να συμμετάσχω σε καμία κυβέρνηση. Θέλω να στηρίξω τη χώρα, θέλω να στηρίξω την Ελλάδα, την πατρίδα, μαζί σας. Γιατί το τίμημα της πεντάμηνης απραξίας είναι τεράστιο.
Με την αυτονόητη, λοιπόν, αυτή αλήθεια οφείλετε να συμφιλιωθείτε. Γιατί δεν σας αμφισβητούμε –προσωπικά εγώ- τον πατριωτισμό σας. Μπορεί εσείς να αμφισβητείτε τον δικό μου. Ούτε αμφισβητώ προσωπικά την Αριστερά, την οποία εσείς θέλετε να εκπροσωπείτε. Είμαστε, όμως, εδώ για καθαρές κουβέντες, για καθαρές θέσεις, με καθαρές προτάσεις. Έτσι θα συζητήσουμε, χωρίς υστεροβουλίες και χωρίς σκοπιμότητες.
Σας διαβεβαιώνω ότι το κόμμα μου και εμένα προσωπικά δεν μας πείραξε η εναλλαγή της εξουσίας, γιατί η εναλλαγή της εξουσίας είναι ο κανόνας του δημοκρατικού πολιτεύματος. Μας πείραξε, όμως και μας πειράζει η ανευθυνότητα, η επιπολαιότητα, η ελαφρότητα που εδώ και πέντε μήνες επιδεικνύει ένα ετερόκλητο κυβερνητικό σχήμα, που μοναδική συνδετική ουσία είναι ο εθνικολαϊκισμός και η ικανοποίηση που παρέχει η εξουσία, γυρίζοντας με ελικόπτερα και αεροπλάνα.
Φίλες και φίλοι, κύριοι συνάδελφοι, αγαπητές συναδέλφισσες,
δώστε τη μάχη να αποφύγει η Ελλάδα τη χρεοκοπία, να παραμείνει στην Eυρωζώνη, να επέλθει συμφωνία με τους δανειστές, χωρίς αριστερές ιδεοληψίες, χωρίς αντιμνημονιακές αγκυλώσεις, χωρίς εθνικιστικές κολώνες.
Στη μάχη αυτή θα είμαστε μαζί σας, χωρίς υστεροβουλίες και σκοπιμότητες, όπως σας είπα προηγουμένως. Η έξοδος από την κρίση για μας είναι το μεγάλο διακύβευμα.
Και κλείνοντας, θα ήθελα να σας υπενθυμίσω, μιας και Αριστεροί, αυτό που είχε πει ο Λένιν: «Αν χθες ήταν νωρίς, αύριο θα είναι πολύ αργά, συντρόφισσες και σύντροφοι.»
Σας ευχαριστώ.
