Λακωνικά Νέα

Παρέμβαση του Βουλευτή ΣΥΡΙΖΑ Λακωνίας κ. Σταύρου Αραχωβίτη στη διάρκεια της συζήτησης του σ/ν στη Βουλή «Κύρωση της από 27 Μαρτίου 2015 Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου «Κατεπείγουσα ρύθμιση για τη βιωσιμότητα της «Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης Α.Ε.» και τις ληξιπρόθεσμες οφειλές»

 13/5/2015

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Έρχεται σήμερα στην Ολομέλεια της Βουλής η συζήτηση για την κύρωση της Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου για τη ρύθμιση της βιωσιμότητας της ΕΒΖ και τις ληξιπρόθεσμες οφειλές.

Από τη συζήτηση στην αρμόδια Επιτροπή, φωτίστηκαν διάφορες, πολύ ενδιαφέρουσες, πτυχές και για τα δύο σκέλη της ΠΝΠ.

1)  Σχετικά με τις ληξιπρόθεσμες οφειλές, φάνηκε ξεκάθαρα η επιτυχία της ρύθμισης των 100 δόσεων. Ενας πολύ μεγάλος αριθμός συμπολιτών μας ανταποκρίθηκε και προσήλθε στα ταμεία προκειμένου να τακτοποιήσει τις υποχρεώσεις του προς το Δημόσιο.

Το μέγεθος της επιτυχίας αποκαλύπτεται και από το γεγονός ότι ρυθμίστηκαν οφειλές οι οποίες προέρχονται από πολύ παλαιότερες δεκαετίες, οι οποίες, για την φορολογική διοίκηση, θεωρούνταν πρακτικά, μη εισπράξιμες.

Η ρύθμιση που εισήχθη με τη συγκεκριμένη ΠΝΠ προβλέπει επιπλέον διαγραφή ορισμένων πρόσθετων φόρων, οι οποίοι ενσωματώνονται στην κύρια οφειλή. Η ρύθμιση αυτή σε καμία περίπτωση δεν επιφέρει διαγραφή προστίμων για παραβάσεις της νομοθεσίας ΦΠΑ, του τελωνειακού κώδικα ή του Κώδικα Βιβλίων και Στοιχείων.

Άλλωστε δεν είναι η πρώτη φορά που πρόσθετοι φόροι διαγράφονται ή ρυθμίζονται. Ήδη, ο Ν. 2523/97 πρόβλεπε μείωση αυτών. Αλλά και μεταγενέστεροι νόμοι προέβλεπαν ευνοϊκή μεταχείριση για τους πρόσθετους αυτούς φόρους. Δυστυχώς, από το 2011, όλες αυτές οι διατάξεις καταργήθηκαν. Αν ίσχυαν, ενδεχομένως πολλές επιχειρήσεις δεν θα είχαν οδηγηθεί στο λουκέτο.

2) Όσον αφορά στη ρύθμιση για τη διασφάλιση της βιωσιμότητας της ΕΒΖ, εδώ, δεν προέκυψαν σημαντικές διαφωνίες στην Επιτροπή. Αναδείχθηκε όμως μια σειρά παραμέτρων γύρω από την ελληνική Αγροτική Βιομηχανία, την πρωτογενή παραγωγή και τις εθνικές στρατηγικές στον πρωτογενή τομέα.

Κατά πρώτον, η πτωτική πορεία της βιομηχανίας, έχει τις ρίζες της στην απώλεια σημαντικά μεγάλου μέρους των ποσοστώσεων στην καλλιέργεια τεύτλων. Στο κομβικό αυτό σημείο, μειώθηκε δραματικά η καλλιέργεια ζαχαρότευτλων στη χώρα μας. Ως άμεσο αποτέλεσμα, είχαμε τη ραγδαία μείωση της παραγόμενης ποσότητας ζάχαρης στα ελληνικά εργοστάσια, εκτοξεύοντας στα ύψη το κόστος παραγωγής. Εδώ αρχίζει η κατάρρευση της βιομηχανίας: Αρχίζουν οι ζημίες, η μη εξυπηρέτηση των δανείων κλπ.

Κατά δεύτερον, ακολουθήθηκαν λανθασμένες στρατηγικές επιλογές οι οποίες οδήγησαν σε νέα υποβάθμιση του κλάδου της ζάχαρης. Η επιλογή για κατεύθυνση επενδύσεων στο βιο-ντίζελ για παράδειγμα, αποδείχθηκε αναποτελεσματική για την βιομηχανία και τον κλάδο. Αντί να στηριχθούν επιλογές ενίσχυσης της παραγωγής ζάχαρης, όπου σαν χώρα είμαστε ελλειμματικοί, δόθηκε έμφαση σε έναν τομέα, ο οποίος ήταν άκαιρος και κακά σχεδιασμένος.

Κατά τρίτον, αναδείχθηκαν οι λανθασμένες πολιτικές της προηγούμενης διοίκησης της εταιρίας. Ενώ από το 2010 διαφαινόταν καθαρά η πτωτική της πορεία, δεν έγιναν οι ενέργειες εκείνες που θα μπορούσαν να αναστρέψουν την κατάσταση. Αντίθετα, αυξήθηκε ο δανεισμός που έφτασε σε υπέρογκα ύψη. Κι εδώ έρχονται να προστεθούν και οι μεγάλες ευθύνες της τότε ΑΤΕ και μετέπειτα Τράπεζας Πειραιώς. 

Σαφώς, ο στόχος της Κυβέρνησης είναι να διασφαλιστεί αλλά και να αναπτυχθεί η λειτουργία της ΕΒΖ και –κατ’ επέκτασιν- της εγχώριας παραγωγής ζάχαρης και τευτλοκαλλιέργειας.

Ο κλάδος της τευτλοκαλλιέργειας έχει υψηλό βαθμό τεχνογνωσίας στην παραγωγή, υψηλή εξειδίκευση και επενδύσεις σε πάγια. 

Επομένως, τα θέματα που αναδείχθηκαν και έχουν να κάνουν με τη νέα στρατηγική που πρέπει να ακολουθηθεί στην πρωτογενή παραγωγή, ανοίγουν ένα νέο κύκλο πολιτικής συζήτησης. Ο ρόλος του χρηματοπιστωτικού συστήματος στην αγροτική βιομηχανία, τη μεταποίηση αλλά και την πρωτογενή παραγωγή, θα πρέπει να επανεξεταστεί.

Η πολιτική των επιτοκίων που ακολούθησε η ΑΤΕ κατά τα τελευταία χρόνια λειτουργίας της και στη συνέχεια η Τράπεζα Πειραιώς, υπερχρέωσε τον πρωτογενή τομέα και τη μεταποίηση. Μάλιστα, στην Επιτροπή, έθεσα ερώτηση προς τους εκπροσώπους της Τράπεζας Πειραιώς, για το ποιο είναι το πραγματικό κεφάλαιο που πήγε στην ΕΒΖ σε σχέση με τα 159 εκατ. ευρώ που εμφανίζεται σήμερα ως δάνειο στη βιομηχανία, καθώς και ποιοι είναι οι τόκοι που κεφαλαιοποιήθηκαν. Απάντηση δεν δόθηκε. Θεωρώ ότι οι εκπρόσωποι της τράπεζας δεν ήταν κατάλληλα προετοιμασμένοι.

Θα πρέπει λοιόν να δούμε συνολικά το θέμα της Αγροτικής Βιομηχανίας στη χώρα μας. Θεωρώ ότι η σημερινή Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου δίνει την απαραίτητη χρονική ανάσα στη νέα διοίκηση να ανασχεδιάσει τη στρατηγική της.

Σας ευχαριστώ.