Ιερά Μητρόπολις Μονεμβασίας & Σπάρτης
«Ταϋγέτη σ' αγαπώ…» Με αυτό το σύνθημα στα χείλη αποχαιρέτησαν τα κορίτσια της έκτης Δημοτικού και των δύο πρώτων τάξεων του Γυμνασίου την Κατασκήνωση της Ταϋγέτης την Κυριακή 13 Ιουλίου 2014, εκφράζοντας τη λύπη τους που πέρασαν τόσο γρήγορα οι ξέγνοιαστες, χαρούμενες, ωφέλιμες και δημιουργικές ημέρες της Α΄κατασκηνωτικής Περιόδου των Κοριτσιών.
Μέσα σε ένα κλίμα συγκίνησης και ενθουσιασμού τα κορίτσια αγκαλιασμένα έδωσαν ραντεβού για το επόμενο καλοκαίρι, αφήνοντας πίσω τους τον πανέμορφο χώρο της Κατασκήνωσης και παίρνοντας μαζί με τις αποσκευές τους μοναδικές εμπειρίες ζωής, απαράμιλλη πνευματική ωφέλεια και ανεκλάλητες στιγμές χαράς.
Στη ζεστή και όμορφη εορτή λήξης η αρχηγός πρεσβυτέρα – καθηγήτρια Θεολόγος Κανέλλα Μανώλη-Σπηλιώτη, ανέφερε τα εξής:
«Σεβαστοί πατέρες, αγαπητοί γονείς, αγαπημένα μας παιδιά,
Κύλησαν πολύ γρήγορα οι ημέρες και έφτασε η στιγμή που και εμείς με τη σειρά μας αποχαιρετούμε την κατασκήνωσή μας και την εδώ ζωή μας, δίνοντας τη σκυτάλη στα μεγάλα αγόρια που ακολουθούν για να βιώσουν κι αυτά, όπως κι εμείς, αλλά και οι προηγούμενοι από εμάς μοναδικές εμπειρίες και αξέχαστα βιώματα.
Μια μικρή γεύση για το πως ζήσαμε και τι κάναμε αυτές τις ημέρες εδώ πήρατε ήδη και θα πάρετε και στη συνέχεια με όσα θα ακολουθήσουν.
Αυτή ήταν η ζωή μας στην κατασκήνωση. Παιχνίδι, τραγούδι, διασκέδαση και σε όλα αυτά κέντρο ο Χριστός. Κατάλαβαν τα παιδιά πόσο χαρούμενη γίνεται η καθημερινότητά μας, όταν καλούμε στη ζωή μας τον Χριστό. Και αυτό γιατί η ημέρα μας ξεκινούσε και τελείωνε με προσευχή, και συμμετείχαμε στα μυστήρια της Εκκλησίας μας, την Ιερά Εξομολόγηση και γίναμε όλες σύσσωμες και σύναιμες Χριστού με τη μετοχή μας στη Θεία Ευχαριστία.
Σε μια εποχή πλήρης συγχύσεως, όπου το φυσικό λοιδωρείται και το αφύσικο αποθεώνεται, όπου θεωρείται οπισθοδρομική η οποιαδήποτε σχέση με το Θεό, εθνικισμός η αγάπη στην πατρίδα, εμείς εδώ αντιστεκόμενοι στο ρεύμα γνωρίσαμε την Παναγία, τη νιώσαμε σαν μάνα μας, προσπαθήσαμε να την κάνουμε την καλύτερή μας φίλοι, όπως ένας Άγιος των ημερών μας προτρέπει και ταξιδέψαμε μέσα από την ιστορία των εικόνων της σε μέρη Ελληνικά, μέρη μαρτυρικά ποτισμένα με αίμα ηρώων αγωνιστών, όπως ο Πόντος, η Μικρά Ασία, η Β.Ήπειρος, η Κύπρος.
Για να μπορέσει να λειτουργήσει η κατασκήνωση με θυσιαστικό πνεύμα προσέφεραν τον εαυτό τους, εντελώς ανιδιοτελώς μητέρες με παιδιά, κοπέλες που έχουν τελειώσει το πανεπιστήμιο, φοιτήτριες που μόλις τελείωσαν την εξεταστική τους, μαθήτριες που μόλις είχαν πάρει τα αποτελέσματα των πανελλαδικών και μικρότερες που άφησαν τα φροντιστήριά τους και έσπευσαν να διακονήσουν τα παιδιά σας.
Μας ένωνε όλες ο κοινός σκοπός, η αγάπη μας για τα παιδιά και συνεκτικός μεταξύ μας κρίκος ήταν ο Χριστός. Είναι συγκηνιτικό σε μέρες που ο καθένας φροντίζει μόνο τον εαυτό του και την οικογένειά του να υπάρχουν άνθρωποι με πνεύμα θυσίας.
Μέσα από την καρδιά μου τους ευχαριστώ αρχίζοντας από την υπαρχηγό μας κ. Αγγελική Μούσχουρα, καθηγήτρια αγγλικών που θυσίασε ένα μέρος της άδειάς της, για την πολύτιμη βοήθειά της και την άριστη συνεργασία μας.
Την πρεσβυτέρα Ελένη Τσολάκου μητέρα έξι ανήλικων παιδιών, που με μεγάλη προθυμία βοήθησε ως μουσικός, όσο και στα αγιογραφικά και τις συζητήσεις των ομάδων.
Μία προς μία όλες τις ομαδάρχισσες και τις βοηθούς. Την πρεσβυτέρα Αμαλία Κρυπωτού μητέρα δύο μικρών παιδιά που προσέφερε ως ομαδάρχισσα, γιατί στη θέση αυτή υπήρχε ανάγκη, ενώ η εμπειρία της ως στέλεχος πολλών ετών θα της επέτρεπε να βοηθήσει κι από θέση αρχηγείου.
Τις κυρίες Αλεξάνδρα Βομβορή, Κατερίνα Αθανασίου, Ευφημία Τόντζου, Μαρία Πετροπούλου, Ευθυμία Παπαγεωργίου, Παναγιώτα Βομβορή, Δώρα Γιαννακοπούλου, Χρυσούλα Αγγάνη, Ελένη Ψαλλιδά, Βενετία Τσαγγαρούλη, Δήμητρα Τρουγκάκου, Καλιόπη Γεροντάκου, Αναστασία Μπουζούκα, Δαμιανή Αριανά και Ποτούλα Αγγάνη.
Τον π. Γεώργιο Λάτση, πνευματικό της κατασκήνωσης, τον π. Συμεών Παπαγεωργίου, γενικό υπεύθυνο της Κατασκήνωσης ,που ακούραστος κάλυπτε οποιαδήποτε ανάγκη μας και τις κυρίες που διακονούσαν στην κουζίνα.
Ιδιαίτερη αναφορά και θερμές ευχαριστίες στον υπεύθυνο Ιερέα μας π. Νικόλαο Τσέτσεκα, γιατί συμμετείχε ενεργά στα αγιογραφικά, στις συζητήσεις των ομάδων, έλυσε απορίες των παιδιών και πρόθυμα βοηθούσε σε ότι προέκυπτε.
Τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη μας, τόσο για το άγρυπνο ενδιαφέρον του και τη φροντίδα του για τις κατασκηνώσεις και τους νέους της Μητροπόλεως, όσο και για τις προσευχές του.
Εσάς τους γονείς που μας εμπιστευτήκατε τα παιδιά σας, ότι πολυτιμότερο έχετε.
Εσάς αγαπημένα μας παιδιά, που όλες τις ημέρες μας συγκινήσατε, με την προθυμία , την καλοσύνη σας, την άριστη συμπεριφορά σας. Μη ξεχάσετε όσα ζήσατε εδώ και θυμηθείτε στη ζωή σας, στο σπίτι σας «στιγμές χαράς μαζί με μας , επάνω στο Μυστρά»
Μετά την παρουσίαση των τραγουδιών, των θεατρικών και του χορευτικού από τις κατασκηνώτριες, η γιορτή ολοκληρώθηκε με την ομιλία του π. Γεωργίου Μπλάθρα πρωτοσυγγελεύοντος της Ι.Μητροπόλεώς μας και εκπροσώπου του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη μας, ο οποίος μετέφερε τις ευχαριστίες του προς την αρχηγό και τα στελέχη για την ανιδιοτελή προσφορά τους, ενώ επαίνεσε τα παιδιά για την όμορφη και αυθόρμητη γιορτή που ετοίμασαν, μάλιστα σε σύντομο χρονικό διάστημα.
Κατόπιν τα παιδιά έλαβαν τα αναμνηστικά δώρα τους και όλοι οι παρευρισκόμενοι έλαβαν το καθιερωμένο κέρασμα.
πηγή Ιερά Μητρόπολις Μονεμβασίας & Σπάρτης